Eerste stageweek

Sawaddee kháa!

Maandag 11 februari was het dan zo ver! De eerste stagedag! Super zenuwachtig hebben we onszelf in ons pak gehesen om vervolgens, hopend de weg nog te kennen, naar het Human Ressources Department te gaan. Daar ontmoetten we de HR Manager. Wat een ontzettend lieve vrouw. Zij stelde ons voor aan de andere HR associates. We kregen daar onze naambadge, op die van mij stond Orasa... Die van ons waren nog niet klaar dus kregen we deze tijdelijk. Erg handig! (humhum). Ook kregen we onze R-pin, een speldje wat alle medewerkers op moeten spelden. De R van Renaissance natuurlijk. We kregen ook een boekje met de zoveel kernwaarden, die elke ochtend in de briefing zouden worden besproken. Prima. Toen gingen we naar de Management vergadering, waar wij voorgesteld zouden worden. Super spannend en leuk! Hele vriendelijke mensen allemaal. Ze stelde zich allemaal voor, en wij stelden ons voor. Toen begon de vergadering, we stonden allemaal, en om de beurt vertelden de managers de stand van zaken, het verwachtingspatroon voor de komende week, de bezetting etc.
Na nog geen 20 min. viel ik voor het eerst in mijn leven (?) bijna flauw. Ik voelde me niet lekker, maar durfde daar echt niet zomaar te gaan zitten. Nou toen kon ik dus niet anders. De bedrijfsarts werd meteen gebeld. En ik werd onderzocht in het kamertje ernaast. Jezus die bloeddrukmeter doet veel meer pijn dan in Nederland! Wat bleek... Koorts. Toch nog een beetje last van een jetlag..? Dus mijn eerste dag duurde nog geen uur en toen lag ik de rest van de dag in bed. Geloof me, geen pretje als het buiten 40 graden is, en binnen de airco heel hard aan staat.

Dinsdag een tweede poging, ik voelde me nog steeds niet helemaal lekker, maar ik was ook niet van plan nóg een dag in bed te blijven liggen. Alsof mijn jetlag daar van over gaat.
Dit keer moest ik om 6 uur aanwezig zijn en ze bracht me naar het Internationale Buffet Restaurant Flavors. Daar werd ik ontvangen door de Assistent Manager die me een buddy aanwees. Mijn buddy Ni heb ik de rest van de dag niet meer gezien.. Alleen aan het eind nog even. Ik kreeg de taak toegewezen om de 'smoothie of the day' die past bij de 'color of the day' uit te delen tijdens het ontbijt. Het was erg druk, en ze hadden geen tijd om me uit te leggen waar alles stond dus ik ben zelf een beetje op onderzoek uit gegaan. Tijdens de lunch moest ik koffie schenken. Maar in tegenstelling tot het ontbijt was er hier dus helemaal niks te doen.
Ik heb mijn collega's leren kennen maar nog geen namen onthouden! De leukste mensen gaan ook woensdag al weer weg, zij waren hier alleen voor een training van een maand.

De tweede dag ging het ook zo. Ik weet gewoon nog niet wat ik kan doen, als niemand me het verteld, want ik ben nog totaal onbekend in het restaurant. Ze laten me echt een beetje in het diepe vallen. Aan het einde van de dag heb ik de glazen gepoleerd met de meiden die er voor het laatst waren nu. Echt heel jammer dat ze weggaan. We hebben zo gezellig zitten kletsen en we hebben allerlei foto's gemaakt. Het was erg leuk. Jammer dat ze gaan.

De derde dag was al beter, maar dat kwam voornamelijk doordat er een grote groep kwam lunchen. Maar ik krijg nu wel een beetje in de gaten hoe alles werkt en waar alles staat. Ik kan alleen nog steeds geen namen onthouden. Ze hebben allemaal een nickname, omdat hun echte namen al helemaal onuitspreekbaar zijn, maar deze nicknames, lijken allemaal zo op elkaar, en het zijn maar vormeloze klanken, dat ik ze echt niet kan onthouden. Ik weet mijn manager heet Khun Chai, en de assistent manager heet Khun ieeuw (ofzo XD) Khun is trouwens een beleefdheidsvorm die ze voor elke voornaam zeggen.
Ik heb het genoegen mogen hebben met de allerhoogste baas te spreken hier, de eigenaar, Khun Tim. Echt een vriendelijke man, en een wereld aan ervaringen. Hij had ook hele leuke verhalen te vertellen. Hij bezit alle gebouwen in de buurt hier en ook nog een resort in Hua Hin en het bedrijf dat de Kipling-tassen maakt! Wie kent ze niet..?! XD

We hebben vrijdagavond wat gedronken met Anne, Anne zit in het Meridien hier vlakbij. Mijn eerste Chang-biertje, maar dat smaakt goed! :)

De laatste dag heb ik de hele dag uitgekeken naar de massage die op me te wachten stond. Leuk was wel vandaag, dat de Manager Khun Chai, me uitgenodigd heeft om volgend weekend een dag op en neer te gaan naar Pattaya, waar ze een heel mooi strand hebben! Oeh!! :D:D I like!
En toen eindelijk! Aan het einde van de week zijn we naar de thaise voetmassage gegaan want ik kon nauwelijks meer lopen. 50 uur per week is ook best wel veel, tenminste voor mij. Nou het was zeker mijn geld waard! (We hebben er ook niet meer dan een 10tje voor betaald :) ).

Toen hadden we ons eerste weekend vrij! Mijn weekend is op zondag en maandag, dat van Lieke zaterdag en zondag. Ik ga nog kijken of ik kan ruilen, zodat ik tegelijk met Lieke vrij heb. Dat is wel fijn, ook met opstaan enzo XD.
Zondag zijn we met z'n 2en op pad gegaan met de BTS naar de rivier, waar we vervolgens op een boot zijn gestapt, (nou ja boot.. een soort opgevoerde roeiboot was het), die ons naar de 'f loating market' bracht. Wat geweldig was dat door de natuur echt en door een soort dorp op palen. En dan de drijvende markt. Het is echt een vreemde wereld. Maar we hebben er allerlei lekkers gekocht, crackers en nootjes en aarbeien.:)
Op de terugweg zijn we uitgestapt bij het Grand Paleis. Dat wilden we bezoeken. Maar we kwamen een man tegen, de manager van de markt, die ons aanraadde later op de dag naar het paleis te gaan omdat er nu een ceremonie bezig was die wij niet mochten verstoren, dus dan zouden wij niet alles kunnen bezichtigen. In plaats daarvan raadde hij ons aan om naar de 'standing Boeddha' te gaan en later terug te komen. Daarbij had hij ook al meteen een tuktuk voor ons geregeld die ons de hele dag zou heen weer crossen voor maar 40 baht (1 euro). Ok prima. De standing boeddha was erg hoog. haha. We zijn daarna naar de Wat Pho tempel geweest, dat was echt ontzettend mooi. Het paleis was tegen die tijd dat wij aankwamen al dicht dus dat ging helaas niet door. In plaats daarvan kwamen we bij een parkje terecht waar een vrouwtje stond met een enorme bbq. Dus we hebben lekker wat kip en varkensvlees gekocht en lekker buiten in het park opgegeten.

Wat wel erg raar is trouwens is dat het hier al rond 6 uur/half 7 al donker wordt. En de roltrappen staan aan de verkeerde kant. Ik wil elke keer op de verkeerde roltrap stappen. En ook de kranen moet je de andere kant op draaien. Heel raar. Daar kan ik maar niet aan wennen XD. En zo rijden hier natuurlijk de auto's ook links. Maar ja rijden ga ik hier in bangkok sowieso niet. Ik vond het al heel dapper dat ik in die tuktuk durfde te stappen. Jezus wat een malloten op de weg zeg! Huh? Rood stoplicht/doorgetrokken streep? Niks van aantrekken, gewoon scheuren!

Zondag ging ik in mijn eentje op pad. Ik denk ik ga lekker rustig aan doen want morgen moet ik weer werken, dus ik ging naar de dierentuin, dusit zoo. Helemaal aan de andere kant van Bangkok. Wat een gedoe om daar te komen zeg! Eerst met de BTS en toen vervolgens achterop een scooter, omdat de taxi mij weigerde te rijden. Maar ik kwam er uiteindelijk. Ik heb erg genoten, veel rare aziatische dieren gezien, beren, en een soort leguaan die gewoon los rondlopen en zwemmen, maar ook koeien en geiten XD En natuurlijk olifanten, giraffen van een halve meter afstand en Tanja! :D

De terugweg was ook nog een feest, ik heb uiteindelijk veel te veel betaald voor een tuktuk die me weer naar de BTS bracht. Maar ik zag na een half uur onderhandelen echt geen andere uitweg meer.. en lopen was me toch iets te ver. Dus ik kwam helemaal chagrijnig thuis. Maar toen ik mijn foto's weer zag kon ik toch nog wel lachen! :)

Vandaag moest ik weer werken, ik kon bijna wel janken toen ik zag dat ik weer de hele week smoothie-girl ben en volgende week coffee-girl (niet veel beter). Maar ik heb een goed gesprek gehad met de Assistent Manager F&B Khun Por. Ook een ontzettend lieve vrouw. En zij zei dat het gewoon onvoorstelbaar druk is (de bezetting schommelt rond 95 en 105%). Maar ik heb met haar afgesproken dat ik opschrijf wat ik geleerd heb en wat ik nog wil leren. En dan spreek ik om de twee weken met haar af, om daar over te praten en dan gaat ze kijken wat ze voor me kan doen. Daar ben ik echt heel erg blij mee.
Iedereen is echt heel aardig! Mijn collega's zijn echt heel leuk, iedereen glimlacht en zegt sawaddee kháa tegen je. Ik voel me echt al wel een beetje thuis in deze grote Marriott-familiy.

Ik kan niet vaak schrijven heb ik al in de gaten, en ook niet allemaal jullie whatsapp berichtjes beantwoorden want het is hier zo ongelooflijk druk! Daarom probeer ik dit een beetje bij te houden, zodat ik jullie via deze manier op de hoogte kan houden.

Heel veel liefs. Ik mis jullie.

xxx Juul